مقدمه
چاقی به معنی ذخیره شدن چربی اضافی در بدن است. در حالت طبیعی چربی بدن حدود ۱۵ درصد از وزن آقایان و ۲۰ درصد از وزن خانم ها را تشکیل میدهد، هر گاه مقدار انرژی دریافتی بیش از انرژی مورد نیاز بدن باشد، در صورتی که این عدم تعادل انرژی ادامه یابد، منجر به چاقی فرد خواهد شد.
عدم فعالیت بدنی توام با خوردن زیاد منجر به چاقی خواهد شد؛ البته بعضی از افراد به دلیل ژنتیک و بعضی به سبب بیماریهایی مانند کم کاری تیروئید دچار چاقی خواهند شد.
عدم تمرین و پر خوری سبب افزایش تشکیل تعداد سلولهای چربی می‌گردد. بنابراین چاقی، ترکیبی از تعداد سلولهای چربی و محتوای چربی آنها می‌باشد. افراد چاق دارای تعداد زیادی از سلولهای چربی می‌باشند که حاوی حجم بیشتری از چربی نسبت به همسن و سالان لاغرشان می‌باشد
میزان شیوع چاقی در ایران
میزان شیوع چاقی در مردان حدود ۲۷ % و در زنان ۴۰ % است. همچنین، شایع‌ترین محدوده سنی ابتلا به چاقی در مردان ۴۰ تا ۵۰ سالگی و در زنان ۵۰ تا ۶۰ سالگی است.
چاقی در ایران حدود ۳۲ درصد شیوع دارد که میزان آن از کشورهای غربی کمتر است. یک بررسی عمومی نشان داد که نزدیک به ۱۳ % از دختران تهرانی در زمره افراد چاق قرار دارند و شیوع چاقی در سنین مدرسه در حدود ۱۰ % تخمین زده شده است.
چاقی در سنین مدرسه مشکلات متعددی به دنبال دارد. بیماری‌های روحی روانی نظیر افسردگی، اجتماع‌گریزی، کاهش اعتماد به نفس و سرخوردگی در این گروه به میزان گسترده‌تری رخ میدهد.
چاقی در دوران کودکی، بخصوص در میان پسربچه‌ها، با افزایش احتمال وقوع آن در بزرگسالی همراه است. ۲۶ تا ۴۱ % کودکان چاق در سنین پیش از مدرسه، در بزرگسالی نیز به عارضه چاقی مبتلا خواهند شد.
با توجه به مشکلات فراوان حاصل از چاقی، حتی کم کردن مقدار اندکی از وزن نیز عوارض سوء چاقی را کاهش میدهد یا از شدت آنها می‌کاهد. به اعتقاد متخصصان، کاهش ۵ تا ۲۰ % از وزن بدن در افراد چاق موجب از میان رفتن بسیاری از عوامل خطرساز می‌شود.
فهرست مطالب:
مقدمه
میزان شیوع چاقی در ایران
تأثیر ورزش در پیشگیری از چاقی و درمان آن
فواید ورزش در مقابل رژیم غذایی
تمرین ورزشی موثر برای کاهش وزن
