مقدمه
زندگي خانواده نقش اساسي در حفظ سلامت رواني، جسمانی و اجتماعی کودکان و والدين دارد. خانواده اولين و مهمترين بافت اجتماعي را براي رشد انسان فراهم مي سازد. در جريان رشد طبيعي هر کودک يک رشته تغييرات شناختي، عاطفي و اجتماعي را شاهد هستيم. تقريبا تمام کودکان در طول رشد و در جريان سازگاري با اين تغييرات دچار مشکلاتي مي شوند، استرس و تعارضي را که به دنبال مي آيد، مي تواند به مشکلات رفتاري،عاطفي و يادگيري در آنها بينجامد. بسیاری از مشکلات رفتاري کودکان منعکس کننده شرايط پيچيده بين فردي اعضاي خانواده به ويژه والدين مي باشد
به عبارت ديگر وجود مشکلات رفتاري کودک به منزله روابط معيوب اعضاي خانواده با يکديگر است و با روشهاي تربيتي نادرست والدين و تعاملات معيوب آن ها با فرزندان ارتباط دارد.
فرزندپروری
اصطلاح فرزندپروري از ريشه پريو ( pario) به معني "زندگي بخش" گرفته شده است. منظور از شيوه‌هاي فرزند پروري، روش‌هايي است که والدين براي تربيت فرزندان خود به‌کار مي‌گيرند و بيانگر نگرشهايي است که آنها نسبت به فرزندان خود دارند و هم چنين شامل معيارها و قوانيني است که براي فرزندان خويش وضع مي کنند. اما بايد پذيرفت که رفتارهاي فرزند پروري به واسطه فرهنگ، نژاد و گروههاي اقتصادي تغيير مي‌کند.
فهرست مطالب:
- مقدمه
- فرزند پروری
- شیوه های فرزند پروری
- شیوه مقتدرانه
- شیوه سهل گیرانه
- شیوه استبدادی
- راهکار
- بحث و نتیجه‌گیری
- منابع
